ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΡΑΟΥ ΜΕΡΚΕΛ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΟΥΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1940..
Η αλήθεια είναι ότι ...
έδωσα στη δημοσιότητα όσα αναμφισβήτητα στοιχεία υπήρχαν για το θέμα αυτό, χωρίς επιλεκτικά να αφαιρέσω ή να προσθέσω, φυσικά μέσα στο αντικείμενο του βιβλίου αυτού.
Όταν εντός του έτους θα κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο μου για την Ιστορία της Κατοχής, που θα αναφέρεται συνολικά και αναλυτικά στη δράση των πολιτικών και οικονομικών δοσιλόγων κατά την περίοδο 1941-44, ασφαλώς θα υπάρχουν περισσότερα στοιχεία.
Η πρόθεσή μου ήταν μέσα από το βιβλίο που εκδόθηκε να αναδείξω στο πρώτο μέρος, όπως προκύπτει από τον τίτλο, την ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή, ενώ στο δεύτερο μέρος γίνεται εκτενής λόγος για τα κατοχικά δάνεια.
Αν και μέσα σ' ένα ιστορικό βιβλίο δεν μπορούν να γίνουν πολλές αναγωγές στη σημερινή πραγματικότητα, θεώρησα υποχρέωσή μου να τονίσω ότι η διεκδίκηση των κατοχικών δανείων δεν είναι μια αστεία υπόθεση και ότι πρόκειται για μια απολύτως έγκυρη διεκδίκηση από την ελληνική πολιτεία.
Η έκκλησή μου προς την παρούσα πολιτική ηγεσία ήταν σαφής και διατηρώ την ελπίδα ότι θα αξιοποιηθεί άμεσα το ζήτημα αυτό, διότι ένας ιστορικός συγγραφέας δεν παύει να είναι ένας αγωνιών Έλληνας πολίτης.
Δεν κρύβω ότι συνεχίζω να κατέχομαι από την αισιόδοξη προσδοκία, ότι αφενός η ελληνική κυβέρνηση θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, ιδίως αυτών που βιώνει σύμπας ο Ελληνικός Λαός στις μέρες μας, αλλά ακόμα και ότι η σημερινή γερμανική κυβέρνηση θα συναισθανθεί την ευθύνη να αποδώσει τις συγκεκριμένες οικονομικές οφειλές προς την πληττόμενη Ελλάδα. (σχόλιο "Κλασσικοπερίπτωσης":Συγχωρέστε μας αλλά δεν συμμεριζόμαστε καθόλου ούτε την αισοδοξία σας ούτε φυσικά τις προσδοκίες σας )
Μίλησα μάλιστα με σαφήνεια στο βιβλίο αυτό για το ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ και όχι ένα απλό χρέος που ως έτυχε υπέχει η Γερμανία έναντι της χώρας μας. Το ποσόν των 510 δισεκατομμυρίων ευρώ, στο οποίο ανέρχεται η πλήρως βεβαιωμένη αυτή οικονομική οφειλή, απολύτως στοιχειοθετημένη από το 1942, υπερκαλύπτει το σημερινό εξωτερικό χρέος της Ελλάδος.
Αλλά μέσα στην αισιοδοξία μου ότι με τα στοιχεία, που παρατίθενται στο βιβλίο μου, σχεδόν όλα προερχόμενα από γερμανικής πλευράς, πίστευα ότι η κυβέρνηση της κ. Μέρκελ θα αποφάσιζε να αντιδράσει θετικά. Και, επί πλέον, ότι δεν θα επέτρεπε να επικρατήσει οποιαδήποτε συνωμοσιολογική διάθεση περί ανθελληνισμού των συγχρόνων Γερμανών.
Φαίνεται όμως ότι πίσω από τη γερμανική άρνηση να εξοφληθούν τα κατοχικά δάνεια υπάρχουν συμπλεγματικά απωθημένα μακράς πνοής.
Στο εν λόγω ιστορικό βιβλίο μου δεν θέλησα να περιλάβω τέτοιες σκέψεις, πολύ δε περισσότερο να τις συσχετίσω με άλλα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου, φυσικά προερχόμενα και αυτά από τη μακρά ιστορική έρευνά μου.
Ήδη όμως είμαι υποχρεωμένος να θέσω τα ακόλουθα ερωτήματα προς την καγκελάριο της Γερμανίας κ. Άνγκελα Μέρκελ:
Η οικογένεια του πρώτου συζύγου της, το όνομα του οποίου τόσο υπερηφάνως υιοθέτησε για να το χρησιμοποιήσει στην πολιτική σταδιοδρομία της, του Ούλριχ Μέρκελ, συνδέεται με την Ελλάδα στις παραμονές και τις αρχές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου;
Ποία η συγγενική σχέση του πρώτου συζύγου της με τον υπηρετήσαντα μέχρι το 1940 ως διευθυντή της «Τελεφούνκεν» στην Αθήνα, ο οποίος υποχρεώθηκε εσπευσμένα να εγκαταλείψει τη μεγαλόπρεπη βίλα του στην Ελλάδα ως εμπλεκόμενος σε κατασκοπευτική δράση εις βάρος της χώρας μας;
Ποία προσωπική σχέση διατηρούσε η οικογένεια Μέρκελ με τον περίφημο υπουργό Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ Γιόζεφ Γκαίμπελς;
Είναι αληθές ότι όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε ανεπίσημα την Αθήνα στα τέλη Μαρτίου 1939, εκτός από ορισμένες εθιμοτυπικές επισκέψεις που πραγματοποίησε, φιλοξενήθηκε από την οικογένεια Μέρκελ, όπως προκύπτει και από τη φωτογραφία που δίνω στη δημοσιότητα;
Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλα ερωτήματα προς απάντηση, αλλά περιορίζομαι σ' αυτά για να θέσω το βασικότερο ερώτημα:
Η σημερινή καγκελάριος της Γερμανίας μεταφέρει κάποιου είδους οικογενειακά συμπλέγματα όταν συμπεριφέρεται με τέτοιον τρόπο προς την Ελλάδα, επειδή ίσως ο χερ Μέρκελ, εμφανιζόμενος ως διευθυντικό στέλεχος της «Τελεφούνκεν» στη χώρα μας, υποχρεώθηκε από τον Μανιαδάκη το 1940 να εξαφανιστεί κακήν-κακώς;
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου